Oogst

Het is deze week passieweek. Er wordt stilgestaan bij het lijden van Jezus en alles wat er zo’n 2000 jaar geleden gebeurde. In de Joodse wereld wordt de bevrijding van de slavernij in Egypte gevierd. Toch ga ik hier niet verder op door want dat is niet wat ik wil bespreken.

Het leek me heel passend om in deze week mee te doen aan de Volg Je Passie Week van Petra Wilbrink. Iedere dag krijg ik een filmpje met de opdracht van de dag, er is een Passie boek om in te schrijven, affirmaties om over na te denken en te herhalen voor de spiegel en Petra doet ook een afstandshealing voor de hele groep mensen die aan deze week meedoet. Het is erg leuk om op deze manier bezig te zijn. Iedere dag worden er uitdagende vragen gesteld die in mijn geval steeds weer verrassende en inspirerende antwoorden opleveren.

Zo doe ik ook mee aan de 21-daagse Hope in Uncertain Times meditatiereeks van Oprah Winfrey en Deepak Chopra. Mooie tips voor meditatie, iedere dag een andere mantra om te gebruiken tijdens het mediteren. Een mogelijkheid om dichterbij jezelf te komen.

Allebei is het een investering. Een investering in jezelf. Je investeert tijd, je stopt teksten ter overdenking in je hoofd om er (soms hele rake) inzichten uit te krijgen. Het klinkt als navelstaarderij, maar toch doe ik het graag. Hoe beter je jezelf kent hoe beter je kunt functioneren in het leven.

En weet je waarom ik die investering doe? Om uiteindelijk te kunnen oogsten. Zoals ik avocado’s oogst van mijn avocadoboom, zo wil ik ook in mijn leven oogsten. De vruchten plukken van mijn ervaringen.

De afgelopen periode was ik heel veel op de farm. Dat is heerlijk, want er is een zwembad en er is rust. Het is ook eenzaam omdat er bijna geen mensen zijn om mee te communiceren. Dus communiceerde ik met de dieren. Soms dacht ik dat ik gek was geworden maar toch deed ik het gewoon. Je hebt bevestiging van jezelf nodig in het leven. Als iemand (of een dier) je ziet staan dan besta je niet alleen voor jezelf maar ook voor anderen. Ik had natuurlijk contact kunnen zoeken in de bewoonde wereld. Dat heb ik niet gedaan omdat iets vanbinnen mij vertelde dat dit een goede ervaring voor mij zou zijn. Dus ik liet het gewoon gebeuren.

De dieren waren verrast. Een met hun communicerende mens, dat hebben ze hier nog niet meegemaakt.  Ik had contact nodig met andere levende wezens. Dus ik kopieerde de roep van de boubou in de boom. Opeens kwamen er twee boubou’s uit het gebladerte tevoorschijn om mij te bekijken en terug te praten. Geen idee wat we tegen elkaar gezegd hebben maar het ‘gesprek’ duurde zeker 10 minuten. Ik deed de hornbill na en de visarend en kreeg antwoord. Ik kreeg de kans om de Afrikaanse pigmee valk eens goed te bekijken terwijl zij mij veilig vanaf een houten electriciteitspaal bekeek. Hoe meer ik in contact trad met de natuur hoe meer er op mijn pad kwam. Ik ervoer het als steun. Er was even niets anders beschikbaar en dus communiceerde ik op een ander niveau dan ik gewend was. Deze ervaring is iets waar ik heel dankbaar voor ben.

De les die ik hieruit leerde is een waardevolle: Als je er iets instopt krijg je er iets voor terug. Zoals je avocado’s krijgt als je een pit laat ontkiemen en die in de aarde stopt en uit laat groeien tot een boom, zo krijg je vanuit de natuur de steun die je die nodig hebt als je er om vraagt. Je moet er wel voor open staan en je moet het wel willen zien.

Ik eet de komende tijd heel veel avocado en zo hoop ik ook dat ik waardevolle inzichten zal verkrijgen tijdens deze passieweek!