Geen verbinding

Hallo allemaal! Vandaag schrijf ik vanuit Addis Abeba. Nu ben ik nog hier en morgen gaan we naar de farm. Hier heb ik internet. Vanaf de farm druppelen er berichten door dat er daar geen internet is. Gelukkig is het telefoonnetwerk in werking zodat dat bericht bij ons aan kan komen! In Nederland komt zoiets niet snel voor. Daar vergaat de wereld zo ongeveer als het internet niet werkt. Ik heb het bij mijn kinderen gezien! Geen internet is geen leven! Ik zie het liever als een uitdaging. Bij mij zorgt geen internet voor een dilemma. Ik heb twee keuzes:

1. Ik ga me heel erg druk maken en zitten hopen dat het toch gaat lukken om de verbinding met de satelliet te herstellen. En OH GOD als dat niet lukt? Wat dan????
2. Ik ga me voorbereiden op het hebben van geen verbinding met de buitenwereld. Ik ga het benaderen als een uitdaging. Wat kan ik ervan leren?

Het lijkt me duidelijk: ik ga voor de tweede optie. Hoeveel onrust brengt het bij me teweeg? Wat kan ik doen om die gevoelens te beteugelen? Altijd weer een mooie kans om iets over mezelf te leren.

Ik kan bijvoorbeeld weer eens contact te maken met de natuur. Lekker even bijkletsen met de boubou in de tuin en mee kwetteren met de ijsvogel. Of gewoon gaan zitten kijken naar wat er allemaal in de tuin gebeurd. De vlinders bewonderen. Bekijken hoe de tuin er bij staat, helaas zonder gras, maar wel mooi groen. Laatst rook ik op een zeer verrassend moment nog de geur van vers gemaaid gras. Echt zo heerlijk. Ik reed door Addis Abeba, niet echt een stad waar heerlijke geuren van de natuur je neus in waaien. Er hangt meestal de geur van uitlaatgassen, rottend afval, riool en geslachte dieren dus vers gemaaid gras is echt een traktatie! Het was bij de weg naar de Afrikaanse Unie. Daar hebben ze lang geleden een groenstrook aangelegd als scheiding tussen de rijbanen omhoog en omlaag. Er zijn bomen en struiken en ineens was daar dus deze heerlijke geur. Er zat een tuinman op zijn hurken gras te knippen. Dat had ik maar mooi weer even meegepikt!

Maar goed, terug naar een leven zonder verbinding met de buitenwereld. Ik kan me ook storten op nuttige dingen zoals het inpakken van de spullen die we mee willen nemen naar Nederland. We zijn gekomen met een container vol spullen en we gaan met alles wat we nu nog mee willen in 12 koffers weer terug. Er zijn dus nogal wat spullen uit Nederland waar we andere mensen blij mee hebben gemaakt. Ik had nog even mijn twijfels over de grote tafel van rood cederhout (plaatselijk geproduceert) die we in ons huis op de farm hebben staan, maar die past zo ontzettend goed in deze omgeving, we laten ‘m lekker in Afrika. Wat ik ook zou kunnen doen is lekker veel meditaties opnemen. Of proberen te wennen aan de aanblik van een op mij af rennende varaan. De honden vinden het zo leuk om daarop te jagen. En ik vind die beesten er zo eng uitzien. Ze doen niks maar toch. Brrrrrrrr. Ik zou heel trots zijn op mezelf als ik dan gewoon in mijn stoel kon blijven zitten zonder hard gillend weg te rennen!

Eigenlijk komt het allemaal neer op naar binnen gaan en werken aan mezelf. Heerlijk vooruitzicht, zonder gestoord te worden door mijn telefoon, mijn computer en mijn iPad. Misschien kan ik zelfs gaan werken aan zelfbeheersing. Dat ik op gezette tijden aandacht geef aan de telefoon, computer en iPad en dat ik de rest van de dag gebruik voor andere mensen en bezigheden.