Tijd 1, Tijd 2, Tijd 3

Tijd 1: Afgelopen weekend was het ineens duidelijk! Ik had een smart watch die, oh zo handig, gekoppeld was aan mijn telefoon en mij continue op de hoogte hield van alle berichtjes die er binnenkwamen. Daarnaast vertelde het horloge mij de tijd en telde hij mijn stappen, hield in de bijbehorende app op mijn telefoon ook nog mijn gewicht bij en kon mij zelfs de route laten zien die ik gelopen had.

Toen ik m net had vond ik het geweldig. Wat een gemak!! Maar dat gemak werd eigenlijk al snel een ergernis. De hele tijd dat getril en ja, dan moest ik weer even kijken wat er binnenkwam. Het resultaat was dat ik echt veel vaker naar mijn telefoon zat te staren en dan weer verleid werd tot het doen van een spelletje of het kijken of er inmiddels weer nieuw nieuws was. Het bracht dus eigenlijk voor mij een hele hoop onrust met zich mee!

En toen waren we er afgelopen weekend even lekker op uit. Met de hond en de kinderen samen in een huisje op Landgoed Mariënwaerd. Ik had mijn oplaadkabel vergeten! Dus na een dag of twee deed de smart watch niets meer. En liet ik m maar af. En ineens merkte ik dat ik een veel rustiger leven had. Ik werd niet steeds weer naar mijn telefoon toegetrokken en had meer rust in mijn hoofd. Pfoe, wat een verschil. Ik bedacht me ook dat ik toch altijd wel meer dan 10.000 stappen zet. Iedere dag 3 x de hond uitlaten helpt daar goed bij. Dus om mijn stappen bij te houden had ik m ook niet meer nodig. Nu ligt het slimme horloge in de la. Volgend weekend gaat ie over naar mijn dochter die er heel blij mee is en ik ben een last armer.

Tijd 2: We gingen afgelopen zomen 16 dagen op vakantie. Het was een heerlijke tijd, met iedere dag wel weer iets anders te doen. Het ging van het bezichtigen van een stad via een motorrit over oh zo mooie wegen naar een uren durende wandeling door de natuur en van alles er tussenin.  Het was geweldig wat we allemaal hebben gezien en gedaan. We deden onderweg zoveel nieuwe indrukken op en we hebben zoveel meegemaakt in die tijd dat het bij thuiskomst voelde alsof we een jaar waren weggeweest! Het heeft ook tot ongeveer nu geduurd voordat ik weer een beetje geland was. Het is maar een raar fenomeen dat je tijd zo anders ervaart omdat je in een andere omgeving bent en nieuwe indrukken opdoet.

Tijd 3: Laatst hoorde ik het weer ergens. Er werd iemand gevraagd naar zijn leeftijd en het antwoord was: Ik voel me als een jonge god van 18, maar ik ben 56! Via herinneringen die voelen alsof het gisteren was kan het inderdaad gewoon lijken alsof je gisteren nog 18 was maar tja, ondertussen heb je wel een heel leven geleid en is er veel tijd verstreken. Ik voel me ook nog vaak een jonge meid van 18, alleen is er ondertussen alweer heel veel gebeurd en heb ik veel meegemaakt wat ik nooit had willen missen. Ook laat de spiegel iets anders zien dan een jonge meid van 18. Ik vind het leuk om me te voelen als een jonge meid van 18 maar dan wil ik ook wel alle ervaringen van de 40 jaar erna erbij. En dan vooral de ervaringen die me energie geven, die me verheffen, zoals carnaval in Oeteldonk, parachutespringen en kennismaken met verschillende culturen op meerdere continenten! Die maken dat ik me voel als de jonge godin van 18!

Ik wens iedereen hetzelfde gevoel toe! Je wordt er blij van!