Spoorzoekertje

Zojuist heb ik ze weer eens gespot. De visarenden die hier in de buurt bij de rivier wonen. Ze vliegen hard roepend naar elkaar door de lucht. Het klinkt heel blij, ze hebben plezier. Ze cirkelen rond op de thermiek. Wat een geluk zal dat zijn, op de thermiek rondzweven. En wat ik nog meer bedacht: ze vallen pas op als ze naar elkaar roepen, of als hun schaduw over de grond jaagt. Zonder dat zouden ze onopgemerkt blijven. Een visarend is groot, maar ook een kleine pigmee ijsvogel weet mijn aandacht te trekken door af en toe vanuit de struiken een duik in het zwembad te nemen. De duif die in de boom zit te koeren en de brutale neushoornvogel zijn continue aanwezig door het geluid wat ze maken. Ik luister er niet bewust naar, maar ze zijn er wel want ik hoor ze.

Afgelopen week heb ik een paar keer een wandeling gemaakt over het bomenland. Dat is een stuk land van 22 hectare waar we bomen op laten groeien. Ieder jaar worden de bomen op 1 meter hoogte afgehakt en het hout wordt versnipperd. Deze snippers worden vermengd met de compost waardoor de kwaliteit van de compost toeneemt. De 22 hectare zijn een feest voor het klein wild hier in de buurt want de dieren kunnen zich er lekker schuilhouden. Er zitten veel verschillende vogels, serval katten, stekelvarkens, dik diks en duikers. Allemaal wild dat op het bomenland een mooie schuilplek heeft gevonden.

Op een van mijn wandelingen zag ik mooie smalle sporen van een katachtige. Daarnaast kwamen de sporen van mijn grote herdershond erg lomp over. Ook zag ik het spoor van een slangetje en allemaal kleine veertjes op de grond onder een boomtak. Zou een vogel zichzelf daar hebben zitten ontdoen van wat onnodige veren of had een van de katachtigen een vogeltje te pakken gekregen?? Geen kattensporen te zien dus het zal dan toch de eerste optie zijn geweest. De sporen die ik zie maken mij bewust van hun bestaan.

Om op deze manier rond te kijken in de wereld is niet moeilijk hier, op het platteland, afgelegen, ver van de grote stad. In de stad zie ik veel mensen die druk zijn met zichzelf.  We zien anderen vaak niet eens. Iedereen rent langs elkaar heen om zijn ding te doen, zonder de ander op te merken, zonder de sporen te zien. Maar als je de wereld anders bekijkt, als een plek om te leren en waarin iedereen, ja echt iedereen, iets aan je leven kan toevoegen dan is het bijna zonde om zo langs elkaar heen te rennen. Daarbij ben ik ook overtuigd van het feit dat we allemaal vorige levens hebben gehad. In die vorige levens hebben we fouten gemaakt. Iedereen kan iemand zijn die jij in een vorig leven hebt benadeeld, hebt bestolen of nog erger. Door in dit leven tegen iedereen vriendelijk te zijn, een glimlach klaar te hebben en door zelfs de meest onbeschofte persoon vriendelijk te woord te staan geef je jezelf en de ander de kans om het goed te maken. Zodat jij zelf en een ander weer iets van vroeger los kunnen laten, bevrijd kunnen zijn van een negatieve energie van vroeger.